5 Mart 2008 Çarşamba

benim köyüm karlar altında burada neredeyse yaz!..

bölünür sancıyla uykular ,sığınak değil en kuytular, gökte ay ondört ben dolunay, son hatıranı sinene sar, bukadarına razıyım yar...uzak diyarlarda evli barklı, mutluluk en çok onun hakkı,bu yorgun kırık dökük hikayede, ADI BENDE SAKLI.... damda muhambette kumrular, bana ayrılığı sordular, dedim afet, yangın ,dedim KAR, mutluluk en çok onun hakkı, bu hikayede de adı bende saklı (anam )mutluluk en çok senin hakkın!...

Hiç yorum yok: