
bugün benim doğum günüm
kasımın yirmi sekizi
otuz beş yıl önce gözlerimi açtığım
ve ölüme biraz daha yaklaştığım gün...
zaman nasılda akıp gidiyor
daha dün gibi ilkokul yıllarım
yakalık taktığım ve önlük giydiğim
o günler
daha dün gibi...
hatırlıyorum da çocukken
nede çok mutluydum
üşüyen bedenimi saracak bir annem
mahallenin çocuklarını şikayet edecek bir babam
ve can arkadaşlarım vardı.
ve birde ölümüne mahalle kavgaları...
kanayan ve yaralanan yanımızdı bizi ayakta tutan
ve birde yüreğimiz.
ne kimseye verilecek hesabım
nede ezilen bir yüreğim vardı...
doğruya ozamanlar her şey hesapsızdı
hesapsızdı arkadaşlıklar
hesapsızdı dostluklar
ve hesapsız çocukça sevdalarım vardı benim...
bu gün doğum günüm
kasımın yirmisekizi
yani yaş 35
yani boran
yani tufan
yani kavganın tam ortası.............................
bu yazı alıntıdır.emek hırsızı değilim ben.şaire saygılar.:))
çok çok şey geldi aklıma bu şiirle birlikte,yani çocukluğum,yani hayatımdan kesitler,yani mutluluk,yani hüzün,yani yokluk-yani varlık,YANİ HER ŞEY.....
beş kardeştik biz.sıcak ve küçük yuvada beş küçük civ civ.genelde çok varlıklı geçmezdi hayatımız ama kimseye verilecek hesabımızda yoktu şairin dediği gibi...bişeyler bizim olursa sevinirdik çocukça kalplerimizle.bayramlıkta aldıysa babamız hani bizden mutlusu yoktu o bayram.ey gidi günle ey dememek eldemi şimdi.
bayramda yaklaşırken şimdiki çocuklarla kıyasladım eski bizi.ne alırsan al sevinmiyo çocuklar,hatta ne aldığıma bile bakmıyorlar çoğu zaman.çok mu buldular acaba ?evet evet yokluğu bilmedikleri için varlık onları sevindirmiyor.bazen diyorum ki zaman hep aynı yerda kalsaydı.gaz lambası ışığında ders çalışaydı talebeler,çeyiz öreydi gelinlik kızlar.ve sohbetler edileydi loş ışıklı,soba yanan odalarda uzuuuun kış geceeri.ne biliym böyle düşündüm işte bu akşam ...daha mutlu olurmuydu insanlar.hepinize sevgiler arkadaşlarım.sevgiler....