evimin penceresinden(aklımdan geçenler)

YAĞMUR yağmur yağıyor usul usul değil sağnak sağnak dışarda acı bir ıslık,içimde garip suskun karanlık, küçük bir çocuğum şimdi duvar dibinde ürkek,ne desen ağlayıverecek, elleri yağmur,gözleri yağmur, yüreği sıkışmış kuş kanatlarında,bir güneş açsa, hani olurya,açsa gökyüzüne uçuverecek (sanki) Yağmur yağınca,evde olduğuma şükrederim hep hele bu bide yaz yağmuru değilse ve soğuksa vede kimsen yoksa... sokaktaki gariban,evsiz,tinerci çocuk yani evi olmayan herkes hatta her zaman gördüğüm manavlardan, artık sebze meyve toplayan yaşlı kadın (kime götürür kim bilir topladıklarını)hepsini düşünürüm.yağmurda ıslanmaktan,soğuktan ve hepsinden önemlisi dışardaki tüm kötülüklerden korunduğun bir evin olması ne güzel.Artık kış geli yor soğuk,ıslak,ıssız geceler başlıyor kimsesizler evsizler için.Allah yardımcıları olur inşallah.Bizlerede; gerçekten yardıma muhtaç olan insanları görmeyi nasip eder rabbim. evsiz,yuvasız kuşlara bile yardım eden ev yapan bir milletin evlatlarıyız biz-